อ่านแล้วเม้นด้วยน้า >> http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1262773&chapter=3
Let me know : 2
'กริ้งงง'
"เอาล่ะ วันนี้พอแค่นี้ก่อน ไปกินข้าวได้"
"นักเรียนเคารพ"
"ขอบคุณครับ/ค่ะ"
เสียงออดของโรงเรียนดังขึ้นบอกเวลาว่าหมดคาบเรียน ถึงเวลาพักกลางวันสักที วันนี้ก็เป็นเหมือนกับทุกๆวัน จีมินยังคงมานั่งมองแทฮยองหลับในตอนเช้า เอาขนมมาฝากแทฮยองเหมือนเดิม ถามว่าเขาเบื่อมั้ยที่ทำแบบนี้ทุกวัน ก็คนมันชอบนิ ต่อให้เขาไม่สนใจก็ไม่เบื่อหรอก
"จีมิน คือฉันขอไปกินข้าวด้วยสิ"
"ไปสิยุนกิ ให้ยุนกิไปด้วยเนอะจองกุก"
"ก็เอาสิ"
"งั้นเราไปกันเถอะ"
"เอ่อแล้ว.."
"อ้อ แทฮยองไม่ไปหรอก"
"งั้นหรอ งั้นเราไปกันเถอะ"
"ลงกันไปก่อนเลยนะ เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำก่อน"
"เร็วๆล่ะจองกุก"
จองกุกขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน ทำให้มีเพียงแค่จีมินกับยุนกิเดินลงไปที่โรงอาหารเพื่อกินข้าวกันสองคน
"จีมินกับจองกุกสนิทกันมากเลยหรอ"
"ก็พอสมควรเลยล่ะ"
"นี่ถ้าไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนรักกัน ฉันคงคิดว่าจองกุกชอบจีมินไปแล้วแหละ"
"ทำไมคิดอย่านั้นล่ะ"
"ก็สายตาที่เวลาจองกุกมองจีมินอ่ะ มันเหมือนหวงๆเลย"
"อ่ออ มันคงแค่หวงเพื่อน่ะ"
"อ่าา หรอ.."
"อื้มม อ่ะ ถึงแล้ว"
เมื่อทั้งสามคนกินข้าวเสร็จ ก็เตรียมตัวขึ้นห้องไปเรียนต่อ แต่จีมินขอตัวไปซื้อขนมให้แทฮยองก่อน ทำให้จองกุกกับยุนกิขึ้นไปห้องเรียนด้วยกันสองคน
"จองกุก"
"ห้ะ"
"นายน่ะ ชอบจีมินใช่มั้ยล่ะ"
"..."
"ฉันดูออกนะ"
"อื้มม"
"นายไม่คิดจะบอกจีมินหรอ"
"จีมินมีคนชอบอยู่แล้ว"
"แค่นั้น?"
"แล้วฉันก็เป็นเพื่อนสนิท ไม่อยากเสียเพื่อน"
"ให้ฉันช่วยมั้ยล่ะ"
"อะไร"
"เราสองคนร่วมมือกัน"
"..."
"ถ้านายได้จีมิน ฉันก็ได้แทฮยอง"
"หมายความว่าไง"
"แทฮยองกับฉฉันเคยคบกัน"
"..."
"ฉันเชื่อว่าเขายังรักฉันอยู่"
"..."
"ทำยังไงก็ได้ให้จีมินเป็นของนาย.."
"ฉันไม่มีทางทำแบบนั้นกับจีมิน ขอตัวนะ"
"จองกุก!! เหอะ วีไม่มีทางชอบเด็กนั้นหรอก"
อีกด้านนึงจีมินที่ซื้อขนมเสร็จแล้วก็กำลังเดินขึ้นห้อง แต่กลับได้ยินเสียงเด็กนักเรียนแถวนั้นที่กำลังคุยกันอยู่ เขาจะไม่สนใจเลยถ้าหากไม่ได้ยินชื่อบุคคลคนนึง และอีกคนนึง..
"นี่แกๆ ฉันได้ยินมาว่าพี่แทฮยองกับคนที่ชื่อยุนกิเคยคบกันว่ะ"
"เฮ้ยย จริงอ่อว่ะ แล้วคนชื่อยุนกิอะไรนั้นนะคนไหน"
"เออดิ ไม่เคยเห็น เออแล้วเขาบอกมาว่ายุนกินั้นนะเป็นคนบอกเลิกพี่แทฮยองด้วยนะ"
"แล้วก็ตามกลับมาคืนดีเนี่ยนะ"
"ใช่ไง"
"แล้วพี่จีมินรู้เรื่องนี้ยังเนี่ย"
"ไม่รู้เหมือนกันว่ะ"
"ไม่รู้ล่ะ ฉันเชียร์พี่จีมิน"
"ฉันก็เหมือนกัน แต่แบบ พี่แทฮยองไม่ยอมเปิดใจสักทีไง"
"เออนั้นดิ"
"เออ แล้วยุนกิอะไรนั้นนะ.. พ พี่จีมิน!"
"เอ่ออคือ.."
"พี่ไม่เป็นไรหหรอกน่าา"
"เอ่อ.."
"งั้นพี่ไปก่อนนะ"
จีมินเดินเข้าห้องเรียนมาก็พบกับยุนกิที่กำลังนั่งมองแทฮยองอยู่ แต่ดูเหมือนว่าแทฮยองจะไม่สนใจอะไร จีมินเดินไปนั่งที่ของตัวเองแล้วเอาขนมที่ซื้อมาวางไว้ตรงโต๊ะแทฮยองโดยไม่สนใจสายตาของแทฮยอง และสายตาของยุนกิที่กำลังมองอยู่..
ตลอดเวลาตั้งแต่คาบเรียนหลังพักกลางวันจนถึงตอนนี้คาบเรียนสุดท้าย จีมินดูจะไม่มีสมาธิในการเรียนเท่าไหร่ คิดแต่เรื่องไร้สาระ เรื่องของแทฮยอง เปอนร์เซ็นต์ปกติเขาก็แทบจะไม่มีอยู่แล้ว แล้วยิ่งตอนนี้มียุนกิเข้ามาอีก เปอร์เซ็นต์ที่แทฮยองจะชอบเขาก็กลายเป็นศูนย์เลยสินะ หรือว่าเขาควรจะเลิกยุ่งกับแทฮยองล่ะ นี่คือสาเหตุที่แทฮยองไม่เปิดใจสินะ..
"หมู เดี่ยวกูไปห้องกรรมการนักเรียนก่อนนะ"
"โอเคไอกุก"
"เอ่ออ จีมิน"
"ว่าไงยุนกิ"
"ว่างรึเปล่า"
"ก็ว่าง.."
"พาฉันไปเดินดูรอบโรงเรียนหน่อยสิ"
"อ่ออ.."
"พอดีมีเรื่องจะคุยด้วยนิดหน่อยนะ" ยุนกิที่กำลังพูดอยู่กับจีมิน แต่คำเมื่อกี้กลับหันไปหาแทฮยองที่กำลังเก็บของอยู่
"ไปกันเถอะ"
"อื้ม"
"มีเรื่องอะไรจะคุยกับฉันหรอยุนกิ"
"อ้ออ ใช่สิ.."
"..."
"จีมินชอบวี เอ่อ..แทฮยองน่ะ มานานแล้วหรอ"
"ก็เกือบปีอ่ะ ทำไมหรอ"
"อ่อเปล่าหรอก คือ.."
"..."
"ฉันน่ะเคยมีแฟนนะ เขารักฉันมากเลยล่ะ"
"..."
"แต่ฉันก็บอกเลิกเขาไปเพราะเรื่องไร้สาระ"
"..."
"แต่สุดท้ายฉันก็สำนึก คิดว่าขาดเขาไม่ได้"
"..."
"ฉันก็เลยจะกลับไปหาเขา"
"แล้วไงต่อล่ะ.."
"แต่ตอนนี้มีคนมาชอบเขา แต่ฉันก็ไม่ได้รู้สึกอะไรหรอก.."
"..."
"เพราะว่าเขาไม่มีทางรักใคร.. นอกจากฉัน"
"..."
"..."
"ยุนกิ.."
"อะไรอ่อ"
"ที่พูดมาทั้งหมด.."
"..."
"ต้องการอะไรจากฉัน"
"ก็เปล่า.."
"หรอ งั้นขอตัวก่อนนะ"
"เดี๋ยว!"
"..."
"เขาคนนั้นคือวี"
"..."
"หรือแทฮยอง.."
"..."
"ไม่รู้สึกอะไรเลยหรอ?"
"ฉันรู้เรื่องนี้แล้วล่ะ"
"อ่ออ.. รู้แล้วก็ดี งั้นเลิกยุ่งกับวีซะเถอะ"
"ทำไมฉันต้องเลิกยุ่งล่ะ"
"วีเขารักฉันคนเดียว"
"..."
"เขาไม่มีทางเลิกรักฉัน"
"เขาบอกนายหรอ?"
"ที่เขาเป็นแบบนี้ก็เพราะฉัน"
"แล้วไงล่ะ.."
"..."
"..."
"..."
"นี่ยุนกิ เรื่องไร้สาระที่นายบอกเลิกแทฮยองน่ะมันคืออะไรหรอ.."
"..."
"ถ้านายบอกว่าขาดเขาไม่ได้.."
"..."
"เรื่องไร้สาระนั้นก็ไม่ควรเกิดขึ้นตั้งแต่แรกหรอก"
"..."
"ถ้าฉันเป็นนาย จะไม่มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นหรอก"
"..."
"หึ แค่นายมีความจริงใจตั้งแต่แรก ทุกอย่างก็จะดี"
"..."
"ใช่ เขาอาจจะเป็นแบบนี้ก็เพราะนาย.."
"..."
"แต่เขาอาจจะเป็นคนใหม่เพราะนายอีกก็ได้"
"นี่นายจะไม่เลิกยุ่งกับวีซินะ"
"ใช่.."
"ฉันบอกให้นายเลิกยุ่งกับวี!"
"นายไม่มีสิทธิ นายคงไม่รู้สินะ ว่ามีคนพูดแบบนี้มากี่คนแล้ว"
"..."
"คนที่จะบอกให้ฉันเลิกยุ่งกับเขาได้.."
"..."
"ก็คือตัวเขาเอง"
"..."
"ไม่มีไรแล้วขอตัวนะ"
"เหอะ! ฉันถือว่าฉันเตือนแล้วนะ"
"..."
"แล้วเราจะได้เห็นดีกัน ปาร์คจีมิน"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น