Let me know 4
เช้าวันนี้ก็ยังคงเป็นเหมือนกับทุกๆวัน จีมินก็ยังคงนั่งมองแทฮยองหลับอยู่เหมือนเดิม น่าแปลกที่ทำไมแทฮยองไม่เคยจะรู้สึกตัวเลยสักนิด ว่ามีคนมานั่งแอบดูทุกครั้งเวลาที่เขาหลับ คนอะไรจะหลับลึกได้ขนาดนั้น
แสงสว่างที่ไม่ได้มาจากดวงไฟภายในห้องแต่มาจากแสงอาทิตย์ในยามเช้าที่กำลังสาดส่องเข้ามาภายในห้องจากทางหน้าต่างหลายบาน ทำให้จีมินต้องลุกออกจากห้องที่มีเพียงแค่เขาและแทฮยองที่กำลังหลับอยู่เท่านั้น จีมินเดินออกจากห้องพร้อมกับกระเป๋านักเรียนเพื่อไปเข้าห้องน้ำ
เมื่อออกจากห้องน้ำแล้วก็เดินเข้าห้องเรียนที่เพิ่งออกมาเมื่อสักครู่อีกครั้ง เขาทำแบบนี้เป็นประจำทุกวันเพื่อไม่ให้คนอื่นสงสัยเรื่องที่เขามาแอบดูแทฮยองหลับ ถึงแม้คนอื่นจะรู้ก็เถอะว่าเขาชอบแทฮยองมากขนาดไหน..
"อ้าวจีมิน เพิ่งมาอ่อ?"
"ใช่แล้วยองแจ"
"อ่ออ.."
"ใช่แล้วยองแจ"
"อ่ออ.."
"อ่ะ วันนี้ครูมีเรื่องจะพูดแค่นี้แหละนักเรียน เตรียมตัวเรียนคาบต่อไปได้"
"นักเรียนเคารพ"
"ขอบคุณครับ/ค่ะ"
"ทุกคนน วันนี้อาจารย์จองไม่มา"
"เย้ๆๆๆ"
"แต่มีงานให้ทำ"
"หูยๆๆ ไรว่ะเนี่ย"
"แต่ส่งเดือนหน้าว่ะพวกมึง"
"เฮ้ๆๆๆๆๆๆ"
"อ่ะนี้ เอาไปคนละใบ"
เสียงของเพื่อนๆในห้องที่ต่างโห่ร้องดีใจเมื่อรู้ว่าครูประจำวิชานี้ไม่มาสอน ตามด้วยเสียงโห่ร้องอีกครั้งเมื่อครูได้ให้งานมาทำ และก็ตามด้วยเสียงร้องที่แสดงออกถึงความดีใจอีกครั้งเมื่องานส่งตั้งเดือนหน้า บ่งบอกได้ถึงความขยันของทุกคนเป็นอย่างดี
"อะไรว่ะจีมิน"
"ไม่รู้ว่ะ"
เสียงของจองกุกเอ่ยถามขึ้นเมื่อเพื่อนตัวเล็กที่นั่งข้างๆหยิบซองจดหมายสีชมพูอ่อนๆออกมาจากใต้โต๊ะ เพื่อนตัวเล็กที่เป็นคนหยิบจดหมายขึ้นมาทำหน้างงเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยบอกว่าเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกัน
'เราแอบชอบนายมานานแล้ว
S '
เมื่อเปิดซองจดหมายก็พบกับข้อความที่ทำให้เจ้าตัวตกใจอยู่ไม่น้อย ขนาดคนเป็นเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆเมื่อดูแล้วก็ยังตกใจเลย ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเจอคนมาบอกว่าชอบเขาหรือแม้แต่คนส่งจดหมายรักมาให้ก็เคยเจอมาแล้ว แต่ปกติแล้วคนพวกนั้นจะบอกว่าเป็นใคร แต่นี้อะไรก็ไม่รู้
"ใครส่งมาว่ะมึง"
"กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ เขาคงส่งมาผิดมั้ง"
"อาจจะมีคนส่งมาให้มึงจริงๆก็ได้นะ"
"..."
"วันนั้นมึงยังได้ขนมกับจดหมายจากรุ่นน้องอยู่เลยนิ"
"เออๆ ช่างมันเถอะมึง"
"กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ เขาคงส่งมาผิดมั้ง"
"อาจจะมีคนส่งมาให้มึงจริงๆก็ได้นะ"
"..."
"วันนั้นมึงยังได้ขนมกับจดหมายจากรุ่นน้องอยู่เลยนิ"
"เออๆ ช่างมันเถอะมึง"
จีมินเป็นคนที่ดูน่ารักเอามากๆ ยิ่งเวลาที่ยิ้มนี่นะสามารถคนอื่นที่มองได้เลย เพราะจีมินเป็นคนที่ร่าเริง เลยไม่แปลกที่จะมีแต่คนชอบ มีแต่คนสนใจ จีมินมีคนเข้ามาจีบตั้งมากมายแต่ไม่สนใจใครสักคน
เขาบอกว่าน้ำหยดลงบนหินทุกวันหินมันยังกร่อน ไม่จริงเลยสักนิด.. พี่เจโฮปที่ตามจีบจีมินมาตั้งนานแล้ว ก็ยังคงโดนปฏิเสธเหมือนเดิม จนพี่แกนี่เริ่มจะเพ้อเจ้อเข้าทุกวันๆ
มันก็คงเหมือนกับที่จีมินพยายามทำตัวดีกับแทฮยอง แต่แทฮยองก็ไม่ได้มีท่าทีว่าจะสนใจเลยสักนิด แต่ติดตรงที่จีมินคงจะไม่ได้เพ้อเจ้อเหมือนพี่เจโฮป..
แต่ก็อย่างว่าล่ะ มีคนรักแล้วก็ต้องมีคนเกลียดอยู่บ้างเป็นธรรมดา ก็เพราะว่าจีมินเป็นคนที่ชอบยิ้มให้คนอื่นอีกยังไงล่ะ ถึงมีคนไม่ชอบบ้าง แต่ก็ไม่มีใครออกตัวว่าไม่ชอบจีมินนอกจากนาอึน เพื่อนร่วมห้องของจีมิน
ไม่มีใครรู้หรอกสาเหตุว่าทำไมนาอึนถึงไม่ชอบจีมินเอามากๆ รู้อีกทีนาอึนก็ไม่ชอบขี้หน้าเขาเข้าซะแล้ว แล้วตอนนี้ยังจะมียุนกิเข้ามาอีก ศัตรูหมายเลขหนึ่งของจีมินก็เลยกลายเป็นยุนกิแทนที่จะเป็นนาอึน แต่ใครจะไปรู้ว่าศัตรูหมายเลขหนึ่งของยุนกิกลับไม่ใช่จีมิน..
-----------------------------
"ช่วงนี้มึงกลับคนเดียวได้ป่ะไอหมู"
"มึงจะไปไหนอ่ะ"
"ช่วงนี้มันจะมีงานเทศการประจำปีของโรงเรียนอ่ะมึง"
"มึงก็เลยต้องไปช่วยว่างั้น"
"อือ กูต้องไปประชุมทุกวันอ่ะ"
"อ่อก็ได้ มีไรให้กูช่วยป่ะล่ะ"
"มีอยู่แล้วแหละมึง แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้อ่ะ"
"อ่อ ตอนไหนก็บอกกูล่ะกัน"
"จองกุกไปกันเถอะ"
"เออๆยองแจ ไปก่อนนะมึง" จองกุกหันไปพูดกับยองแจก่อนจะพูดกับจีมินอีกครั้งแล้วเดินออกไป
"มึงจะไปไหนอ่ะ"
"ช่วงนี้มันจะมีงานเทศการประจำปีของโรงเรียนอ่ะมึง"
"มึงก็เลยต้องไปช่วยว่างั้น"
"อือ กูต้องไปประชุมทุกวันอ่ะ"
"อ่อก็ได้ มีไรให้กูช่วยป่ะล่ะ"
"มีอยู่แล้วแหละมึง แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้อ่ะ"
"อ่อ ตอนไหนก็บอกกูล่ะกัน"
"จองกุกไปกันเถอะ"
"เออๆยองแจ ไปก่อนนะมึง" จองกุกหันไปพูดกับยองแจก่อนจะพูดกับจีมินอีกครั้งแล้วเดินออกไป
ปกติจีมินกับจองกุกจะกลับบ้านด้วยกันเพราะว่าบ้านของทั้งสองอยู่ในละแวกเดียวกัน บ้านจีมินจะถึงก่อน ส่วนบ้านจองกุกจะไกลกว่า จองกุกจะต้องเดินต่อไปอีกกว่าจะถึง
จองกุกเป็นกรรมการนักเรียนคนนึงของโรงเรียน โดยที่โรงเรียนมีประธานนักเรียนก็คือยองแจเพื่อนในห้องเดียวกันนี่เอง ยองแจเคยขอให้จีมินเป็นกรรมการนักเรียนเหมือนกัน แต่จีมินไม่อยากเป็นเพราะว่าถ้าเป็นแล้วคนมักจะรู้จักเยอะ ทำอะไรก็ดูยุ่งยากไปหมด แค่นี้ชีวิตเขาก็วุ่นวายมากพอแล้ว
แต่เมื่อเวลามีงานอะไรเข้ามา จีมินก็จะคอยอยู่ช่วยจองกุกกับยองแจเสมอ ก็แหง่ล่ะ คนเป็น'เพื่อน'กันนิ ถ้าเขาไม่ช่วยเหลือเพื่อนตัวเองแล้วจะให้เขาไปช่วยใครล่ะ แต่การช่วยในแต่ละครั้ง จีมินก็ไม่ขอออกตัว บอกว่าขออยู่เบื้องหลังก็พอ
วันนี้รถติดมากเกินไปทำให้คนตัวเล็กต้องเดินจากโรงเรียนกลับบ้านแทน เพราะขืนรอรถติดก็คงจะถึงบ้านตอนดึกพอดี อยากจะกลับไปกินข้าวที่บ้านใจจะขาด กับข้าวฝีมือของพี่จิน มันอร่อยที่สุดในโลกเล้ยยยยย
"กลับมาแล้วครับ"
"อ้าวจีมิน"
"พี่จินนนน หิวจังเลยยย"
"แปปนึงนะ ใกล้เสร็จแล้ว"
"คร้าบบบบ"
ไม่มีใครสังเกตุใช่มั้ยว่าทำไมจีมินไม่กลับบ้านพร้อมกับจิน ทั้งๆที่อยู่่โรงเรียนเดียวกัน ก็เพราะจีมินอีกนั้นแหละ บอกว่าอยากจะกลับเอง แล้วอีกอย่างทั้งสองคนพี่น้องนี่ก็มีเวลาเลิกเรียนที่ไม่ตรงกันด้ววย เลยทำให้ต้องแยกกันกลับ
"จีมิน"
"..."
"จีมิน"
"..."
"จีมินนนน!!"
"ย้ากกก พี่จิน ตะโกนทำไมเนี่ย"
"พี่เรียกเราตั้งนานแล้ว เป็นไร เหม่ออะไร?"
"อ่อ เปล่าครับ คิดเรื่องเทศกาลที่โรงเรียนนิดหน่อยน่ะครับ"
"อ่อ เออนี่รู้ยังว่าแทฮยองอะไรนั้นน่ะ เป็นน้องไอนัมจุน"
"จริงอ่อพี่ แทฮยองเป็นน้องพี่นัมจุนอ่อ"
"เออดิ นี่มันยังบอกอีกนะว่าให้เราอ่ะเลิกยุ่งกับ.."
"อ่าาาา อิ่มจังเลยพี่จิน ขึ้นห้องก่อนนะครับบบ"
"..."
"จีมิน"
"..."
"จีมินนนน!!"
"ย้ากกก พี่จิน ตะโกนทำไมเนี่ย"
"พี่เรียกเราตั้งนานแล้ว เป็นไร เหม่ออะไร?"
"อ่อ เปล่าครับ คิดเรื่องเทศกาลที่โรงเรียนนิดหน่อยน่ะครับ"
"อ่อ เออนี่รู้ยังว่าแทฮยองอะไรนั้นน่ะ เป็นน้องไอนัมจุน"
"จริงอ่อพี่ แทฮยองเป็นน้องพี่นัมจุนอ่อ"
"เออดิ นี่มันยังบอกอีกนะว่าให้เราอ่ะเลิกยุ่งกับ.."
"อ่าาาา อิ่มจังเลยพี่จิน ขึ้นห้องก่อนนะครับบบ"
ก็บอกแล้วว่าปาร์คจีมินน่ะดื้อ
พูดไปยังไงก็ไม่ฟัง
เขาก็คงได้แต่ปล่อยเลยตามเลย...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น