อ่านแล้วเม้นด้วยน้าา http://my.dek-d.com/pabojiminnie/story/viewlongc.php?id=1262773&chapter=4
Let me know : 3
เขายังไม่ลืมฉัน เขายังรักฉันอยู่ เขาไม่มีทางเลิกรักฉัน เลิกยุ่งกับเขาซะ โอ้ยยยยย ไอพวกบ้าาา ไอคำพวกนี้มันมาอยู่ในหัวสมองของเขาตั้งแต่ตอนนั้นยันตอนนี้เลยเนี่ยนะ คนจะนอนเว้ยยย ยังจะมารบกวนการนอนของเขาอีก
สุดท้ายก็ได้นอนได้ไม่ถึงสามชั่วโมง ตอนนี้จีมินได้แต่งตัวในชุดเครื่องแบบของโรงเรียนเรียบร้อยแล้ว อะไรกัน!! นี่มันไม่ใช่เวลาที่เขาจะต้องไปโรงเรียนสักหน่อย เพราะไอพวกคำบ้าๆนั้นของยุนกิแท้ๆเลยที่ทำให้นอนหลับๆตื่นๆ สงสัยวันนี้เขาคงได้ไปเปิดโรงเรียนจริงๆเหมือนที่พี่จินเคยบอกนั้นแหละ
ด้วยเวลาที่ยังคงเช้ามืดอยู่ ทำให้ตึกในโรงเรียนยังเงียบและมืดเนื่องจากยังไม่ถึงเวลาเปิดไฟ คนตัวเล็กที่กำลังเดินขึ้นบันได้ก็เลยต้องขึ้นบันไดอย่างระมัดระวังตัว ไม่ใช่อะไรหรอก 'กลัวผี'
"ทำไมตึกมันมืดอย่างนี้ว่ะ"
"..."
"นี่เรามาเร็วเกินไปอ่อว่ะเนี่ย ขนาดแทฮยองยังไม่มาเลย"
"..."
"ทำไมมันน่ากลัวงี้ว่ะ"
"..."
"นี่ยังไม่มีใครมาจริงๆใช่มั้ยเนี่ย"
"ฉันมาแล้ว"
"เฮ้ยยย ผ ผี"
"..."
"อ้าว แทฮยอง"
"..."
"..."
"มาทำไรเช้าๆ"
"เปล่า แค่นอนไม่หลับเฉยๆ"
"..."
"นายนอนไปเหอะ เดี๋ยวฉันจะออกไปนอกห้อง จะได้ไม่รบกวน"
"รู้ได้ไงว่าฉันจะนอน..."
"เอ่ออ.. ด เดาเอาน่ะ"
"..."
"นายนอนไปเถอะ ฉันไปล่ะ"
"ไปไหน"
"จะออกไปนอกห้องไง"
"กลัวผีไม่ใช่อ่อ ข้างนอกมันมืดนิ"
"แล้วจะพูดถึงผีทำไมเล่า!!"
"อยู่ข้างในนี่แหละ"
"ห้ะ?"
"เงียบบ"
"เออๆ"
"แล้วยืนทำไรตรงนั้น มานั่งตรงนี้ก็ได้ถ้ากลัว"
"อืออ"
"..."
"..."
"..."
"เมื่อวานคุยอะไรกับยุนกิ"
"ฉันลืมไปแล้วล่ะ"
"หรอ?"
"อือ"
"อยู่ห่างๆเขาไว้"
"ทำไมล่ะ"
"เขาเอาจริง"
"ทำไม? นายรู้จักเขาด้วยหรอ?"
"นายก็รู้แล้วนิ"
"นายแอบฟัง?"
"..."
"แล้วฉันต้องกลัว?"
"ระวังตัวไว้ก็ดี มีทางเดียวที่ทำให้เขาเลิกยุ่งกับนาย ก็คะ.."
"ฉันต้องเลิกยุ่งกับนาย"
"..."
"ไม่มีทางหรอก"
"เฮ้ออ จีมิน นายนี่มัน.."
"จีมิ้นนนนนน ปรี้โฮปมาหาาา"
"ไปโรงเรียนตั้งแต่เช้าล่ะ"
"อ้าว ทำไมไปเช้าจังว่ะ"
"กูตื่นมาก็ไม่เจอแล้ว คงเหมือนเดิมน่ะ"
"เมื่อไหร่จะหันมาชอบพี่โฮปบ้างน้าา"
"มึงอย่าเพ้อเจ้อไอโฮป จิน แล้วจีมินล่ะ" นัมจุนที่เพิ่งเข้ามาใหม่ถามขึ้น
"ไปโรงเรียนแต่เช้าแล้วว่ะ"
"..."
"คงไปนั่งดูเขาหลับเหมือนเดิมแหละ"
"เอออ คนที่จีมินชอบนี่ใครว่ะ"
"แทฮยอง"
"ห้ะ?"
"คิมแทฮยอง"
"ไอวีเนี่ยนะ?"
"วีไหนว่ะ วีน้องมึงอ่ะนะ"
"ก็ไอแทฮยองเนี่ยแหละวี"
"จีมินชอบน้องมึงหรอว่ะนัมจุน"
"เฮ้ออ แทฮยองก็มีอยู่แค่คนเดียวแหละ"
"มึงจะถอนหายใจทำไมว่ะ"
"มึงบอกจีมินว่าเลิกยุ่งกับไอวีเหอะจิน"
"กูเคยบอกไปหลายครั้งแล้ว"
"..."
"กูว่ามันไม่เรียกชอบแล้วมึง"
"วีมันเคยโดนแฟนบอกเลิก ทำให้มันเกลียดการมีความรัก"
"..."
"กูไม่รู้ว่าจีมินทนมาขนาดนี้ได้ยังไง แต่คนที่เคยชอบมันก็หายไปหมด"
"..."
"เฮ้ออ.."
"เดี๋ยวมันก็เลิกชอบเองแหละ"
"เออๆ อ้าวไอโฮป มึงเป็นไรเนี่ย"
"โถ่ววว น้องจีมินของกรู้ววว ต้องเจออะไรบ้างเนี่ยย"
"ปัญญาอ่อนล่ะมึงอ่ะ ไปเรียกันเถอะจิน ปล่อยมันไว้เนี่ยแหละ"
"รอกูด้วยยยยย"
วันนี้หลายๆอย่างก็ดูจะเป็นปกติ จีมินยังคงนั่งดูแทฮยองหลับ จินตื่นมาก็ไม่เจอจีมิน เจโฮปยังคงเพ้อ? จองกุกยังคงทักทายจีมิน แต่ที่ผิดปกติไปก็คงจะมีที่แทฮยองคุยกับจีมินมากกว่าปกติ (ตอนเช้าอ่ะนะ) และยุนกิที่นั่งมองแทฮยองกับจีมินสลับกันมาทั้งวัน
-พักกลางวัน-
"นาอึน ไปกินข้าวกันเถอะ"
"ไปสิยุนกิ"
"วันนี้กินอะไรดีล่ะแมลงสาบหรือจิ้งจก"
"กินได้หมดแหละคนแบบนั้นน่ะ" คำพูดทั้งหมดของยุนกิและนาอึน ทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องต่างได้ยิน แม้กระทั่งจีมิน จองกุก และแทฮยอง..
"จีมินไปกินข้าวกันเถอะ"
"จองกุก ฝากซื้อข้าวหน่อยดิ เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำก่อน"
"โอเคๆ กินไรอ่ะ"
"อะไรก็ได้"
"โอเค เจอกันข้างล่าง"
จีมินที่เพิ่งเข้าห้องน้ำเสร็จก็กำลังล้างมืออยู่ตรงกระจก และกำลังเตรียมตัวลงไปกินข้าวที่โรงอาหาร
"เฮ้ออ หรือเราควรจะเลิกยุ่งดีนะ"
"พอๆ คิดเยอะแล้วปวดหัว"
"ไปกินข้าวดีกว่า"
'พรึ่บบ'
"เฮ้ยย ไฟดับอ่อว่ะ ประตูอยู่ไหนว่ะเนี่ย"
"..."
"อ่ะ เจอแล้ว เฮ้ยยย เปิดไม่ออก"
"..."
"ใครอยู่ข้างนอก ช่วยด้วยยยย"
"..."
"มีคนอยู่ในนี้ ช่วยด้วยยย!!"
"..."
"จะมีอะไรงัดประตูออกมั้ยเนี่ย"
'ปึกก พรึบบ'
"ค ใครอ่ะ ท แทฮยอง?"
"เข้าห้องน้ำทำไมไม่เปิดไฟ"
"..."
"แล้วปิดประตูทำไม"
"ป ประตูไม่ได้ล็อคหรอ"
"ไม่ได้ล็อคนี่"
"ร หรอ"
"แล้วเป็นไร ยืนเหงื่อตกอยู่ได้ ไม่ไปกินข้าวรึไง"
"เออใช่ จองกุกรออยู่ งั้นฉันไปก่อนนะ"
"..."
"เดี๋ยวซื้อหมมมาฝาก"
"มะ.."
"ทำไมลงมาช้าจัง"
"ขี้อยู่อ่ะ"
"ป่ะ กินข้าวเหอะ"
"แล้วทำไมไม่รอที่โต๊ะ"
"ก็จะไปตามไง"
"อ่ออ"
"กินได้ป่ะ ข้าวผัด"
"ได้ๆ กินเหอะ"
"..."
"..."
"..."
"เห้ยยย"
"อะไรหมู"
"จ จองกุก.."
"ใครทำ!"
"..."
"ยุนกิ!!"
"จองกุกอย่า!!"
"ไม่อย่าเว้ย"
"รอด้วยจองกุก.."
==V==
"พี่เป็นคนทำใช่มั้ยพี่นาอึน"
"ทำอะไรย่ะ"
"พี่ทำแบบนั้นกับพี่จีมินได้ยังไง"
ตอนนี้เกิดศึกสงครามเล็กๆระหว่านาอึนเพื่อนในห้องกับรุ่นน้องสามคนที่คาดว่านะจะเป็นแฟนคลับของจีมิน ตอนนี้มีเรื่องอะไรอีกล่ะ ก่อนหน้านี้ก็เกิดเรื่องที่ห้องน้ำ ประตูห้องน้ำที่จีมินเข้าถูกล็อกจากข้างนอก ไฟก็ถูกปิด แต่ผมโกหกไปว่ามันไม่ได้ถูกล็อค เพื่อไม่ให้อีกคนตกใจ
"พี่จีมินไม่มีศัตรูที่ไหนนอกจากพี่"
"หรอ? แค่ฉัน.. งั้นหรอ"
"แล้วก็มีคนเห็นว่าพี่เป็นคนทำ"
"..."
"ยุนกิ!!"
"จองกุกมีไรกันว่ะ"
"นายเป็นคนทำใช่มั้ย"
"ทำอะไร อย่าพูดมั่วๆนะจองกุก"
"นายเป็นคนเอาแมลงสาบปลอมกับจิ้งจกปลอมไปใส่ในจานข้าวจีมิน"
"ว่าไงนะ จีมินกินแมลงสาบหรอ อุ้ยย! ไม่ใช่สิ ในจานจีมินมีแมลงสาบ.."
"จองกุกพอเหอะน่า.." จีมินที่เพิ่งวิ่งเข้ามาในห้องเอ่ยขึ้น
"พออะไรว่ะหมู มันเอาแมลงสาบไปใส่ในจานข้าวมึงนะเว้ย ถึงจะของปลอมก็เถอะ"
"กูบอกให้หยุด เดี๋ยวกูจัดการเอง"
"..."
"อ้าวว ว่าไงจีมิน"
"..."
"กินแมลงสาบอร่อยมั้ย?"
"ก็อร่อยดี"
"..."
"ลองกินดูหน่อยมั้ย..ยุนกิ" จีมินพูดจบก็ผลักอีกคนลงไปนั่งที่เก้าอี้แล้วจับแมลงสาบปลอมที่อยู่ในมือยัดเข้าปากยุนกิ
"อ อะไร"
"แมลงสาบไง ลองหน่อยมั้ย อร่อยดีนะ"
"เอาออกไปนะ"
"เห็นก่อนกินข้าวนายบ่นว่าอยากกินไม่ใช่หรอ.."
"ย อย่านะ จะทำอะไร อืออ"
"อร่อยมั้ยล่ะ แมลงสาบน่ะ"
"ยัยนาอึน ช่วยด้วย"
"นี่ปล่อยยุนกินะ"
"นาอึน ถ้าเข้ามาเธออาจจะได้กินจิ้งจกปลอม"
"นาอึน!! บอกให้เข้ามาช่วยไงล่ะ"
"เอ่ออ.."
"ครูมาแล้วววว!"
หึ ผมเจอแล้วครับ คนที่จะเอายุนกิอยู่..
==End V==
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น